Pisanki to szczęście zamknięte w skorupkach, to odradzające się życie. Do dziś wierzy się, że podzielenie się święconym jajkiem z bliskimi umacnia więzy i chroni rodzinę przed złymi wpływami z zewnątrz.

Jajko ma tak wielką i dobroczynną moc, że nawet jego skorupki są ważne. Jeśli kury dostaną je do zjedzenia będą miały dużo jajek. Jeśli zgniecione skorupki rozsypie się wokół domu zapewnia się mu ochronę; a przyczepione do drzwi wejściowych przyczyniają się do spokoju domowników.

Ze święconymi jajkami wiąże się wiele miłosnych wróżb. Gdy na stole znajdzie się parzysta liczba jajek – oznacza to dal panny szybkie zamążpójście. Obdarowywanie się przez zakochanych święconym jajkiem – oznaczało udany

Istniał zwyczaj, dzięki któremu kawaler w wielkanocną niedzielę mógł ofiarować pannie pisankę mówiąc „Chrystus Zmartwychwstał!” i trzykrotnie ją pocałowa

Śmingus-dyngus – czyli oblewanie się wodą w Wielkanocny Poniedziałek (nazywany również Świętym Lejkiem). Lanie wody było różne – na dworach polewano się delikatnie paroma kropelkami perfum, natomiast na wsiach królowały wiadra i konewki.

Wierzono, że woda w wielkanocny poniedziałek „przyda licu gładkości i rumieńca”. Dodatkowo, im większa liczba kawalerów oblewała dziewczynę tym większa była jej atrakcyjność. Mokrego ubrania nie trzeba było się wstydzić; wstydziły się natomiast dziewczyny, których nikt nie chciał oblewać.

Niektóre z tych wróżb i wierzeń pozostały do dziś... a niektórych (niestety) nikt nie pamięta. Może warto co poniektóre wskrzesić?